Delaney Joseph Kroniki Wardstone 06 Starcie DemonĂłw

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

głosem. - Przygotowałam pieczyste z królika. Dokładnie takie, jak lubisz.
- Nie, Alice, dziękuję - odparłem.
Choć bardzo chciałem z nią pobyć, potrzebowałem czasu, by pozbierać myśli. Miałem wiele
do przetra�wienia.
Na twarzy Alice pojawił się grymas zawodu i jakby bólu.
~ Twoja mama kazała nam trzymać się z dala od do�mu, żebyśmy nie niepokoiły Jacka i
Ellie. Nie chcą, by czarownice zbliżały się do nich, o nie. Toteż możemy się spotkać tylko,
jeśli tu do mnie przyjdziesz.
- Nie martw się, Alice. Tak zrobię. Zjawię się jutro wieczorem.
- Obiecujesz? - spytała z powątpiewaniem.
- Tak, obiecuję.
- Zatem będę czekać. Zjesz jutro ze mną kolację?
- Oczywiście. Do zobaczenia.
- I jeszcze jedno, nim wrócisz na farmę, Tom. Jest tu Grimalkin. Ona też płynie z nami
do Grecji. Chce z tobą porozmawiać. Czeka tam - Alice wskazała dąb tuż za łąką. - Lepiej,
żebyś do niej poszedł.
Uścisnęliśmy się przed rozstaniem - dobrze było znów ją przytulić. Teraz musiałem stawić
czoło Gri�malkin. Zerknąłem w stronę drzewa, serce zabiło mi mocniej. Grimalkin była
czarownicą zabójczynią z kla�nu Malkinów. Kiedyś polowała też na mnie, gotowa zabić. Ale
podczas naszego ostatniego spotkania wal�czyliśmy ramię w ramię.
Lepiej mieć to już z głowy, pomyślałem. Pożegnaw�szy Alice uśmiechem oraz skinieniem
głowy, ruszyłem, ścinając narożnik łąki. Przecisnąłem się przez dziurę w głogowym
żywopłocie i ujrzałem wiedzmę zabójczy- nię, opartą plecami o stary dębowy pień.
Ręce Grimalkin zwisały swobodnie, lecz smukłe ciało jak zwykle opasywały niezliczone
rzemienie i pochwy z tkwiącą w nich śmiercionośną bronią: klingami, ha�kami, a także
straszliwymi nożyczkami, za pomocą których odcinała wrogom ciało od kości.
pokryte czarną farbą wargi uśmiechnęły się, uka�zując ostre, spiłowane szpiczasto zęby.
Mimo wszyst�ko jednak promieniowała z niej złowieszcza uroda, wdzięk i aura urodzonego
drapieżcy.
- Cóż, dziecko, znów się spotykamy - rzekła. - Kie�dy gawędziliśmy ostatnio,
przyrzekłam ci prezent na dzień pełnoletności.
Jak wyjaśniła wtedy, w Pendle, kiedy nastawał sa�bat w noc Walpurgii, dziecko płci męskiej,
należące do klanu czarownic, po czternastych urodzinach staje się mężczyzną. Skończyłem
czternaście lat trzeciego sierpnia zeszłego roku, noc Walpurgii już dawno mi�nęła. Grimalkin
obiecała mi coś wyjątkowego na tę okazję i prosiła, bym przybył po prezent do Pendle.
Raczej nie miałem szans. Stracharz nigdy by się nie zgodził, żebym przyjął prezent od
czarownicy!
- Gotów jesteś do przyjęcia mojego daru teraz, dziec�ko? - spytała Grimalkin.
- Zależy, co przygotowałaś - odparłem, starając się przemawiać możliwie
najgrzeczniejszym, najbardziej układnym tonem, mimo dręczących mnie wątpliwo�ści.
Wiedzma przytaknęła, odsunęła się od drzewa i po�stąpiła krok ku mnie. Cały czas
spoglądała mi prosto w oczy. Nagle poczułem się bardzo mały i bezbronny.
Uśmiechnęła się.
- Może ci pomoże, jeśli powiem, że twoja matka zgadza się, że powinieneś to dostać.
Jeżeli mi nie wie�rzysz, spytaj ją sam.
Grimalkin nie kłamała - w życiu kierowała się su�rowym kodeksem honorowym. Czyżby
moja mama pozostawała w kontakcie ze wszystkimi czarownica�mi z Pendle? Powoli, krok
za krokiem, odkrywałem, że wszystko, w co wierzyłem, wszystko, czego nauczył mnie
mistrz, zaczyna się sypać. To, czego chciała ode mnie mama, sprzeciwiało się wszystkim
życzeniom stracharza. Musiałem podjąć kolejną decyzję. Cokol�wiek zrobię, zawiodę jedno z
nich. Ponownie jednak uznałem, że mama ma w tych kwestiach pierwszeń�stwo przed moim
mistrzem. Toteż skinąłem ku Gri�malkin głową. Zgodziłem się przyjąć dar.
- Proszę, dziecko. Oto klinga... - podała mi skórza�ną pochwę. - Wez ją.
Na jej oczach odwinąłem pakunek. Ujrzałem krót�ki sztylet. Przekonałem się też, że
opakowanie kryje pochwę oraz pas. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

v