[ Pobierz całość w formacie PDF ]
panowie, na ten czas przy hetmanie będący, liche wojsko hetmańskie,
perswadowali mu, aby złożył pychę i obrazę z serca, a posłał do obozu
pana Sieniawskiego, podczaszego koronnego, i JMP księcia
Zbaraskiego, krajczego koronnego, z którymi miał prywatne swoje
zajścia et simultates, aby zostawiwszy na ten czas nieprzyjazń na stronie,
gwoli Ojczyznie
in ostia Dnieprowe przy ujściu Dniepru pro die 5 [Septembris] do dnia 5 (IX)
et simultates i nieprzyjaznie, zawzięte spory
i dobremu i sławnemu jej chcieli złączyć wojska swoje z hetmanem,
które mieli barzo piękne i potężniejsze niż on, z żołnierzów grzecznych i
służałych, a prawie veteranos wszytko. Necessitas sama nie tylko
perswazyje przyjacielskie przyciskała do tego hetmana, jednak iż
mniejsze miał zaciągi swe z panem krajczym, do tego pisze dosyć układ-
ne iustificatoriales litteras, prosząc, aby swoje obrazy darowali
potrzebującej ich pomocy Ojczyznie. Zmiękczy się tym krajczy barzo,
pociągnie z sobą i podczaszego (człowiek dziwnie roztropny i wymówca
wielki). Była to rzecz u Skinderbaszy barzo podziwna i która mu siła
serca ujmowała, bo jako minutissima quaeque wiedział i obserwował, co
się około hetmana działo, tak i o tej nieprzyjazni wiedział też i cieszył
się z nich barzo. Zaczem gdy złączone one ich wojska przeciwko sobie
ujrzał, w szyku cudnym stanące, rzekł snadz do wojewody wołoskiego,
tuszyłem ja temu, że ci gawronie mieli się zawżdy na mię między sobą
zgodzić. Ozdobiły abowiem były nie lada jako i umocniły wojsko
hetmańskie tych zacnych paniąt pułki chędogie, foremnych i służałych
ludzi pełne, jakich w hetmańskim wojsku nie było. I przeto pomieszało
to było Skinderbaszy fantazyje chytre, który wiedząc o słabości wojska
hetmańskiego, chciał był na tym zejściu nań natrzeć i porazić, a potem
sprawiedliwości sobie z Kozaków czynić, zniósłszy precz wszytkę
Ukrainę, czym się u Porty chlubił i obiecował. Lecz obaczywszy, że mu
tak dobrze hetman stanął, odmienić umysł musiał i do traktatów pokoju
przystępować, do których przystępując dziwne zwłoki i wykręty stroił,
okazyjej przecie do swych zamysłów upatrując, azaby był czas wojsko
nasze zwątlił, abo w onej kupie nie barzo zgodnych powadził. Lecz gdy
go i ta opinia omyliła, od Porty też przyszły nowe do niego surowe
mandaty, aby koniecznie zawierał z nami pokój, a wojsko jako naprędzej
przyprowadził w pomoc wezyrowi, który już był przeciwko Persowi
wyjechał i o pomoc barzo prosił, bo wielkim wojskiem następował nań
Pers, przeto przystąpił tandem
veteranos doświadczonych, wysłużonych Necessitas konieczność
iustificatoriales litteras listy usprawiedliwiające minutissima quaeque w
wyniku szczegółowego wywiadu
serio do traktatów z naszymi, których tenor taki się stał: Ja, którym jest
Najjaśniejszego, Najwielmożniejszego Mekki i Medyny, i siedmi
monarchie], i czterech stron świata trzymającego Cesarza * i Monarchy
niewolnikiem, Skinderbasza, na wygubienie z Polski wychodzących i na
niektórych miejscach, w państwach cesarza tureckiego, szkody
czyniących kozackich łotrów, nad bośnieńskimi, rumelskimi *,
budzińskimi *, chańskimi * i inszymi wojski cesarskimi uczyniony i
uprzywilejowany hetman i namiestnik, według rozkazania cesarskiego, z
bośnieńskim wojskiem ruszywszy się, z nami pospołu będące wojewoda
siedmiogrodzki * Betlen Gabor i hospodar wołoski Raduł * wojewoda i
multański hospodar Aleksander * wojewoda, teraz w ziemi wołoskiej
nad rzeką Dniestrem przeciwko miasteczku nazwanym Podbile *
stanąwszy, hetman Korony Polskiej, także nad wojski Najjaśniejszego
Króla Polskiego, Zygmunta III, namiestnikiem, głową i starszym będący,
pan Stanisław %7łółkiewski z wojski polskimi do miasteczka Jarugi *
przyszedłszy, prawie gdy się już wojska z obu stron do wojny i do bitwy
schadzały, jeden do drugiego posły śląc, o Kozakach się rozmawiając, z
Najjaśniejszym i Najmożniejszym Cesarzem naszym Najjaśniejszy Król
JM trzymającego przymierza naruszenia albo zepsowania przyczyną
Kozacy a Tatarowie są, z obu stron słuszną widząc [potrzebę], aby to
oboje uprzątnione było. Więc wzwyż wspomniany hetman polski, dla
uczciwości dawnemu przymierzu i paktom, przyrzekł od tych czas
łotrostwo kozackie z Dniepru na Czarne Morze wychodzące pod
Najjaśniej" szym Cesarzem będącym państwom żadnej szkody i przy-
krości żeby nie czynili i jakimkolwiek sposobem żeby zniesieni byli, aby
ani od Kozaków, ani od nich samych w państwach Cesarza JM szkód nie
było, żeby już armacie cesarza tureckiego na Czarne Morze wychodzić
ani lądem wojsk posyłać nie było potrzeba. Więc siedmigrodzkiej,
wołoskiej i multańskiej ziemie jakimkolwiek sposobem nie zaczepiali,
lub Humanajego synowi *, lub Serbanowi *, lub któremukolwiek
inszemu, chciwością opanowania tych trzech ziem albo prowincyji
uwiedzionemu, przez Państwo Koronne drogi nie pozwalali i wojski ani
pieniądzmi nie
pomagali, więc z dawna zwykłe chanowi krymskiemu upominki albo
podarki według zwyczaju oddały, od tego przyszłego roku, inszych lat
nie wspominając, więc i wielkiego posła teraz do Porty Najjaśniejszego
Cesarza Tureckiego posłać mają, wyżej wspomniony hetman pieczęcią
swoją zapieczętowawszy i insi zacni Korony Polskiej panowie w taborze
teraz będący pieczęciami i swymi podpisy, jeden po turecku, drugi po
polsku, dwa skrypty dali. Niech między nami jako i pierwej pokój i
przymierze będzie, mówiąc to, uczynili i postanowili, i tego się podjęli,
póki łotrostwo kozackie z Korony Polskiej z Dniepru na Czarne Morze
wychodzące szkody żadnej w państwach Najjaśniejszego Cesarza czynić [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl rafalstec.xlx.pl
panowie, na ten czas przy hetmanie będący, liche wojsko hetmańskie,
perswadowali mu, aby złożył pychę i obrazę z serca, a posłał do obozu
pana Sieniawskiego, podczaszego koronnego, i JMP księcia
Zbaraskiego, krajczego koronnego, z którymi miał prywatne swoje
zajścia et simultates, aby zostawiwszy na ten czas nieprzyjazń na stronie,
gwoli Ojczyznie
in ostia Dnieprowe przy ujściu Dniepru pro die 5 [Septembris] do dnia 5 (IX)
et simultates i nieprzyjaznie, zawzięte spory
i dobremu i sławnemu jej chcieli złączyć wojska swoje z hetmanem,
które mieli barzo piękne i potężniejsze niż on, z żołnierzów grzecznych i
służałych, a prawie veteranos wszytko. Necessitas sama nie tylko
perswazyje przyjacielskie przyciskała do tego hetmana, jednak iż
mniejsze miał zaciągi swe z panem krajczym, do tego pisze dosyć układ-
ne iustificatoriales litteras, prosząc, aby swoje obrazy darowali
potrzebującej ich pomocy Ojczyznie. Zmiękczy się tym krajczy barzo,
pociągnie z sobą i podczaszego (człowiek dziwnie roztropny i wymówca
wielki). Była to rzecz u Skinderbaszy barzo podziwna i która mu siła
serca ujmowała, bo jako minutissima quaeque wiedział i obserwował, co
się około hetmana działo, tak i o tej nieprzyjazni wiedział też i cieszył
się z nich barzo. Zaczem gdy złączone one ich wojska przeciwko sobie
ujrzał, w szyku cudnym stanące, rzekł snadz do wojewody wołoskiego,
tuszyłem ja temu, że ci gawronie mieli się zawżdy na mię między sobą
zgodzić. Ozdobiły abowiem były nie lada jako i umocniły wojsko
hetmańskie tych zacnych paniąt pułki chędogie, foremnych i służałych
ludzi pełne, jakich w hetmańskim wojsku nie było. I przeto pomieszało
to było Skinderbaszy fantazyje chytre, który wiedząc o słabości wojska
hetmańskiego, chciał był na tym zejściu nań natrzeć i porazić, a potem
sprawiedliwości sobie z Kozaków czynić, zniósłszy precz wszytkę
Ukrainę, czym się u Porty chlubił i obiecował. Lecz obaczywszy, że mu
tak dobrze hetman stanął, odmienić umysł musiał i do traktatów pokoju
przystępować, do których przystępując dziwne zwłoki i wykręty stroił,
okazyjej przecie do swych zamysłów upatrując, azaby był czas wojsko
nasze zwątlił, abo w onej kupie nie barzo zgodnych powadził. Lecz gdy
go i ta opinia omyliła, od Porty też przyszły nowe do niego surowe
mandaty, aby koniecznie zawierał z nami pokój, a wojsko jako naprędzej
przyprowadził w pomoc wezyrowi, który już był przeciwko Persowi
wyjechał i o pomoc barzo prosił, bo wielkim wojskiem następował nań
Pers, przeto przystąpił tandem
veteranos doświadczonych, wysłużonych Necessitas konieczność
iustificatoriales litteras listy usprawiedliwiające minutissima quaeque w
wyniku szczegółowego wywiadu
serio do traktatów z naszymi, których tenor taki się stał: Ja, którym jest
Najjaśniejszego, Najwielmożniejszego Mekki i Medyny, i siedmi
monarchie], i czterech stron świata trzymającego Cesarza * i Monarchy
niewolnikiem, Skinderbasza, na wygubienie z Polski wychodzących i na
niektórych miejscach, w państwach cesarza tureckiego, szkody
czyniących kozackich łotrów, nad bośnieńskimi, rumelskimi *,
budzińskimi *, chańskimi * i inszymi wojski cesarskimi uczyniony i
uprzywilejowany hetman i namiestnik, według rozkazania cesarskiego, z
bośnieńskim wojskiem ruszywszy się, z nami pospołu będące wojewoda
siedmiogrodzki * Betlen Gabor i hospodar wołoski Raduł * wojewoda i
multański hospodar Aleksander * wojewoda, teraz w ziemi wołoskiej
nad rzeką Dniestrem przeciwko miasteczku nazwanym Podbile *
stanąwszy, hetman Korony Polskiej, także nad wojski Najjaśniejszego
Króla Polskiego, Zygmunta III, namiestnikiem, głową i starszym będący,
pan Stanisław %7łółkiewski z wojski polskimi do miasteczka Jarugi *
przyszedłszy, prawie gdy się już wojska z obu stron do wojny i do bitwy
schadzały, jeden do drugiego posły śląc, o Kozakach się rozmawiając, z
Najjaśniejszym i Najmożniejszym Cesarzem naszym Najjaśniejszy Król
JM trzymającego przymierza naruszenia albo zepsowania przyczyną
Kozacy a Tatarowie są, z obu stron słuszną widząc [potrzebę], aby to
oboje uprzątnione było. Więc wzwyż wspomniany hetman polski, dla
uczciwości dawnemu przymierzu i paktom, przyrzekł od tych czas
łotrostwo kozackie z Dniepru na Czarne Morze wychodzące pod
Najjaśniej" szym Cesarzem będącym państwom żadnej szkody i przy-
krości żeby nie czynili i jakimkolwiek sposobem żeby zniesieni byli, aby
ani od Kozaków, ani od nich samych w państwach Cesarza JM szkód nie
było, żeby już armacie cesarza tureckiego na Czarne Morze wychodzić
ani lądem wojsk posyłać nie było potrzeba. Więc siedmigrodzkiej,
wołoskiej i multańskiej ziemie jakimkolwiek sposobem nie zaczepiali,
lub Humanajego synowi *, lub Serbanowi *, lub któremukolwiek
inszemu, chciwością opanowania tych trzech ziem albo prowincyji
uwiedzionemu, przez Państwo Koronne drogi nie pozwalali i wojski ani
pieniądzmi nie
pomagali, więc z dawna zwykłe chanowi krymskiemu upominki albo
podarki według zwyczaju oddały, od tego przyszłego roku, inszych lat
nie wspominając, więc i wielkiego posła teraz do Porty Najjaśniejszego
Cesarza Tureckiego posłać mają, wyżej wspomniony hetman pieczęcią
swoją zapieczętowawszy i insi zacni Korony Polskiej panowie w taborze
teraz będący pieczęciami i swymi podpisy, jeden po turecku, drugi po
polsku, dwa skrypty dali. Niech między nami jako i pierwej pokój i
przymierze będzie, mówiąc to, uczynili i postanowili, i tego się podjęli,
póki łotrostwo kozackie z Korony Polskiej z Dniepru na Czarne Morze
wychodzące szkody żadnej w państwach Najjaśniejszego Cesarza czynić [ Pobierz całość w formacie PDF ]