[ Pobierz całość w formacie PDF ]
barbarzyńskie na Bałkanach, w Tracji, w Anatolii [Galatowie, Izaurowie, Pizydzi]. Seleukidzi bronią Iranu od
północy, Arabowie grożą Mezopotamii i Syrii, Egipt też niepewny. Barbarzyńcy stanowili jednak też zródło
najemników ! konieczność ambiwalentnej polityki wobec nich.
! intrygująca pasywność Wschodu po śmierci Aleksandra elity perskie odsunięte od władzy po przewrocie
musiały czuć się upokorzone, w Rzymie zaraz po podboju były rewolty, a tu nie widać zbyt wielki szok po
wyprawach i wrażenie militarnej potęgi macedońskiej.
REWOLTY GREKW
! krótkie powstanie greckich najemników w Baktrii, domagających się możliwości powrotu, brutalnie i szybko
stłumione
! powstanie w Grecji właściwej początek wojny lamijskiej w Atenach odżywa stronnictwo antymacedońskie
Hyperejdesa, Demostenes powraca z wygnania, przyłącza się Etolia, Tesalia, inne poleis. W mieście jest skarb
Aleksandra, przywieziony przez Harpalosa, pieniądze z niego służą na zaciągi. Dowodzi nimi Leosthenes,
Antypater nie mając odpowiedniej armii zamyka się w Lamii, twierdzy nad zatoką Malijską, i czeka na posiłki.
! Leosthenes ginie pod Lamią, Grecy w odwrocie, dwie fale posiłków macedońskich [druga pod Kraterosem
uznał to za ważniejsze od funkcji prostatesa]. Klęska Aten pod Amorgos (322) koniec marzeń o hegemonii
morskiej. Kolejna klęska Greków pod Kranion w Tesalii.
! osobne negocjacje z każdą polis, Ateny poddały się jesienią 322 [kontrybucja, garnizon w Munchion, wydanie
polityków antymacedońskich]. Hyperejdesa schwytano i zabito, Demostenes popełnia samobójstwo przy próbie
schwytania. W Atenach wprowadzono oligarchię. Koniec wszelkich związków, w tym Korynckiego [powrót do
chaotycznej polityki, brak sił jednoczących].
KONFLIKTY WEWNTRZNE W SATRAPIACH
! zbytnie ambicje Perdikkasa i twarde rządy koalicja przeciwko niemu [Antypater, Krateros, Antygon,
Lizymach, Ptolemeusz], po stronie przeciwnej tylko Eumenes z Kardii [zawdzięczał Perdikkasowi stanowisko].
! Początek 321 - Perdikkas idzie na Egipt, zostawiając drugi front Eumenesowi.Po dotarciu do Delty ginie z rąk
spiskowców własnego sztabu, Ptolemeusz odmawia im przejęcia państwa [chce być w Egipcie]. Eumenes
pokonuje w bitwie Kraterosa, ten umiera czasowa przewaga w Azji, ale nienawiść reszty koalicjantów wzrosła
[Krateros był bardzo popularny].
! koniec 321 spotkanie w Triparadeisos w płd. Syrii kierownikiem Antypater [prostates], Eumenes skazany
na śmierć, wyrok miał wykonać Antygon Jednooki, od teraz strateg Azji. Seleukos, jeden ze zabójców Perdikkasa
dostaje satrapię Babilonii i wchodzi do gry.
WYDARZENIA 321-15
! wciąż jeszcze nadzieje na utrzymanie jedności, ale w 319 umiera Antypater, mianując na swoje miejsce
Poliperchona, dowódcę z czasów Filipa [dobry wojskowy, zły polityk]. Jego syn Kassander tylko jest chiliarchą
armii macedońskiej, wściekły ucieka do Antygona w Anatolii i organizuje koalicję przeciw Poliperchonowi
[Kassander, Antygon, Lizymach i Ptolemeusz]. Poliperchon próbuje utrzymać władzę przez hasła wolności dla
poleis. Kassander podbija sporą część jego ziem, ale Poliperchon utrzymuje władzę na części Peloponezu przez
jakiś czas.
! Poliperchon wezwał z Epiru Olimpias, a ta kazała zamordować Arridajosa i jego popleczników, powszechne
oburzenie, Kassander po opanowaniu Macedonii zyskuje od armii dla niej wyrok śmierci (317). Kassander żeni
się z Tessalonike, siostrą przyrodnią Aleksandra.
! rola główna przypada Antygonowi, który zręcznie rządzi Anatolią, ma wiernego syna Demetriusza. Po długich
i skomplikowanych kampaniach wojennych w Anatolii, Syrii i Iranie w końcu Antygon zabija Eumenesa w 316
[ostatni człowiek z tradycji Aleksandra, ostatni Grek satrapa].
! 315 Antygon atakuje Seleukosa w Babilonii, ten ucieka do Egiptu. Powstaje kolejna koalicja, przeciwko
Antygonowi [Ptolemeusz, Seleukos, Lizymach, Kassander]. Wojna trwa piętnaście lat, na początku zwycięstwa
Antygona. Opanowuje resztę Anatolii i Syrię płd., usuwa stamtąd przyczółki Ptolemeusza (315).
! Antygon rozpoczyna głoszenie haseł wolności dla poleis [propaganda], działanie przeciw Kassandrowi i
Ptolemeuszowi [oni mają ich większość]. Antygon zostaje patronem Związku Wyspiarzy [poleis Cyklad]. Wolność
poleis istotna karta przetargowa gwałtowana reakcja Ptolemeusza, chce on bronić wolności swoich poleis
przeciw zakusom Antygona
! poparcie Greków z poleis się liczy brak siły wojskowej, ale to tam są najemnicy, można się w nich chronić,
korzystać z zasobów w czasie kampanii wojennych [nieocenione taktycznie], władca musiał być tylko
opiekunem dla utrzymania poparcia, inaczej poparcie zanika. Przez całą epokę hellenistyczną z miastami
trzeba obchodzić się ostrożnie.
! ponieważ jednak do końca wolności nie da się respektować w warunkach imperiów, więc zawsze w miastach
są grupy niezadowolonych i jakiś casus belli.
WOJNA Z ANTYGONEM 316-301. ROK KRLW
! Antygon ma dość sił na ataki na wielu frontach, sam w Tracji przeciw Lizymachowi, Demetriusz przeciw
Ptolemeuszowi, dowódcy na Kassandra na południu Grecji. Brak wyraznych przewag.
! 312 klęska Demetriusza pod Gazą w bitwie z Ptolemeuszem, Seleukos wyprawia się do Babilonu z
niewielkim oddziałem, Babilon go przyjmuje, powstaje państwo na terenie Antygona, już nie do usunięcia.
! 311 podpisanie pokoju Kassander prostatesem Aleksandra IV aż do pełnoletniości, Lizymach i
Ptolemeusz bez zmian, Antygon dostaje całą Azję , ale bez podpisu Seleukosa [nie bierze udziału] nic z tego, a
Seleukos w kolejnych latach powiększa swoje imperium na wschód.
! 310 Kassander, nie chcąc oddawać władzy Aleksandrowi, zabija go, a w 308 i Heraklesa, nieślubnego syna
Aleksandra koniec dynastii Argeadów.
! 311-306 Antygon nie zamierza rezygnować z podboju całości, ale nie ma dość sił na pokonanie innych,
trudne do otworzenia wojny, liczne fronty, przerwy i małe sojusze. Antygon zdobywa hegemonię morską, tylko
Rodos niezależne i w sojuszu z Ptolemeuszem. [305/4 długotrwałe oblężenie Rodos, Demetriusz stosuje
wszelkie wynalazki oblężnicze, przydomek Poliorketes Oblegający Miasta od Rodyjczyków, przyjął go jak
imię]
! 306 Antygon wobec zniknięcia dynastii Argeadów przyjmuje tytuł basileusa [dziedzic Aleksandra, chce
władać całością]. 305/4 to samo robi Ptolemeusz, ale bez pragnienia do całości [państwo w Egipcie i aneksje
sąsiadów wystarczają mu]. Niedługo potem przyjmują tytuły Kassander, Lizymach i Seleukos. Rok królów
narodziny niezależnych państw.
! chęć ostatecznego rozstrzygnięcia wojny z Antygonem, koalicja zbiera olbrzymią armię i staje naprzeciw
Antygona pod Ipsos, we Frygii (301). Osobiście są obecni Kassander, Seleukos, Lizymach. Antygon ginie,
większośc jego ziem w Anatolii idzie do Lizymacha. Seleukos dostaje Syrię, ale bez południa [tam siedzi [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl rafalstec.xlx.pl
barbarzyńskie na Bałkanach, w Tracji, w Anatolii [Galatowie, Izaurowie, Pizydzi]. Seleukidzi bronią Iranu od
północy, Arabowie grożą Mezopotamii i Syrii, Egipt też niepewny. Barbarzyńcy stanowili jednak też zródło
najemników ! konieczność ambiwalentnej polityki wobec nich.
! intrygująca pasywność Wschodu po śmierci Aleksandra elity perskie odsunięte od władzy po przewrocie
musiały czuć się upokorzone, w Rzymie zaraz po podboju były rewolty, a tu nie widać zbyt wielki szok po
wyprawach i wrażenie militarnej potęgi macedońskiej.
REWOLTY GREKW
! krótkie powstanie greckich najemników w Baktrii, domagających się możliwości powrotu, brutalnie i szybko
stłumione
! powstanie w Grecji właściwej początek wojny lamijskiej w Atenach odżywa stronnictwo antymacedońskie
Hyperejdesa, Demostenes powraca z wygnania, przyłącza się Etolia, Tesalia, inne poleis. W mieście jest skarb
Aleksandra, przywieziony przez Harpalosa, pieniądze z niego służą na zaciągi. Dowodzi nimi Leosthenes,
Antypater nie mając odpowiedniej armii zamyka się w Lamii, twierdzy nad zatoką Malijską, i czeka na posiłki.
! Leosthenes ginie pod Lamią, Grecy w odwrocie, dwie fale posiłków macedońskich [druga pod Kraterosem
uznał to za ważniejsze od funkcji prostatesa]. Klęska Aten pod Amorgos (322) koniec marzeń o hegemonii
morskiej. Kolejna klęska Greków pod Kranion w Tesalii.
! osobne negocjacje z każdą polis, Ateny poddały się jesienią 322 [kontrybucja, garnizon w Munchion, wydanie
polityków antymacedońskich]. Hyperejdesa schwytano i zabito, Demostenes popełnia samobójstwo przy próbie
schwytania. W Atenach wprowadzono oligarchię. Koniec wszelkich związków, w tym Korynckiego [powrót do
chaotycznej polityki, brak sił jednoczących].
KONFLIKTY WEWNTRZNE W SATRAPIACH
! zbytnie ambicje Perdikkasa i twarde rządy koalicja przeciwko niemu [Antypater, Krateros, Antygon,
Lizymach, Ptolemeusz], po stronie przeciwnej tylko Eumenes z Kardii [zawdzięczał Perdikkasowi stanowisko].
! Początek 321 - Perdikkas idzie na Egipt, zostawiając drugi front Eumenesowi.Po dotarciu do Delty ginie z rąk
spiskowców własnego sztabu, Ptolemeusz odmawia im przejęcia państwa [chce być w Egipcie]. Eumenes
pokonuje w bitwie Kraterosa, ten umiera czasowa przewaga w Azji, ale nienawiść reszty koalicjantów wzrosła
[Krateros był bardzo popularny].
! koniec 321 spotkanie w Triparadeisos w płd. Syrii kierownikiem Antypater [prostates], Eumenes skazany
na śmierć, wyrok miał wykonać Antygon Jednooki, od teraz strateg Azji. Seleukos, jeden ze zabójców Perdikkasa
dostaje satrapię Babilonii i wchodzi do gry.
WYDARZENIA 321-15
! wciąż jeszcze nadzieje na utrzymanie jedności, ale w 319 umiera Antypater, mianując na swoje miejsce
Poliperchona, dowódcę z czasów Filipa [dobry wojskowy, zły polityk]. Jego syn Kassander tylko jest chiliarchą
armii macedońskiej, wściekły ucieka do Antygona w Anatolii i organizuje koalicję przeciw Poliperchonowi
[Kassander, Antygon, Lizymach i Ptolemeusz]. Poliperchon próbuje utrzymać władzę przez hasła wolności dla
poleis. Kassander podbija sporą część jego ziem, ale Poliperchon utrzymuje władzę na części Peloponezu przez
jakiś czas.
! Poliperchon wezwał z Epiru Olimpias, a ta kazała zamordować Arridajosa i jego popleczników, powszechne
oburzenie, Kassander po opanowaniu Macedonii zyskuje od armii dla niej wyrok śmierci (317). Kassander żeni
się z Tessalonike, siostrą przyrodnią Aleksandra.
! rola główna przypada Antygonowi, który zręcznie rządzi Anatolią, ma wiernego syna Demetriusza. Po długich
i skomplikowanych kampaniach wojennych w Anatolii, Syrii i Iranie w końcu Antygon zabija Eumenesa w 316
[ostatni człowiek z tradycji Aleksandra, ostatni Grek satrapa].
! 315 Antygon atakuje Seleukosa w Babilonii, ten ucieka do Egiptu. Powstaje kolejna koalicja, przeciwko
Antygonowi [Ptolemeusz, Seleukos, Lizymach, Kassander]. Wojna trwa piętnaście lat, na początku zwycięstwa
Antygona. Opanowuje resztę Anatolii i Syrię płd., usuwa stamtąd przyczółki Ptolemeusza (315).
! Antygon rozpoczyna głoszenie haseł wolności dla poleis [propaganda], działanie przeciw Kassandrowi i
Ptolemeuszowi [oni mają ich większość]. Antygon zostaje patronem Związku Wyspiarzy [poleis Cyklad]. Wolność
poleis istotna karta przetargowa gwałtowana reakcja Ptolemeusza, chce on bronić wolności swoich poleis
przeciw zakusom Antygona
! poparcie Greków z poleis się liczy brak siły wojskowej, ale to tam są najemnicy, można się w nich chronić,
korzystać z zasobów w czasie kampanii wojennych [nieocenione taktycznie], władca musiał być tylko
opiekunem dla utrzymania poparcia, inaczej poparcie zanika. Przez całą epokę hellenistyczną z miastami
trzeba obchodzić się ostrożnie.
! ponieważ jednak do końca wolności nie da się respektować w warunkach imperiów, więc zawsze w miastach
są grupy niezadowolonych i jakiś casus belli.
WOJNA Z ANTYGONEM 316-301. ROK KRLW
! Antygon ma dość sił na ataki na wielu frontach, sam w Tracji przeciw Lizymachowi, Demetriusz przeciw
Ptolemeuszowi, dowódcy na Kassandra na południu Grecji. Brak wyraznych przewag.
! 312 klęska Demetriusza pod Gazą w bitwie z Ptolemeuszem, Seleukos wyprawia się do Babilonu z
niewielkim oddziałem, Babilon go przyjmuje, powstaje państwo na terenie Antygona, już nie do usunięcia.
! 311 podpisanie pokoju Kassander prostatesem Aleksandra IV aż do pełnoletniości, Lizymach i
Ptolemeusz bez zmian, Antygon dostaje całą Azję , ale bez podpisu Seleukosa [nie bierze udziału] nic z tego, a
Seleukos w kolejnych latach powiększa swoje imperium na wschód.
! 310 Kassander, nie chcąc oddawać władzy Aleksandrowi, zabija go, a w 308 i Heraklesa, nieślubnego syna
Aleksandra koniec dynastii Argeadów.
! 311-306 Antygon nie zamierza rezygnować z podboju całości, ale nie ma dość sił na pokonanie innych,
trudne do otworzenia wojny, liczne fronty, przerwy i małe sojusze. Antygon zdobywa hegemonię morską, tylko
Rodos niezależne i w sojuszu z Ptolemeuszem. [305/4 długotrwałe oblężenie Rodos, Demetriusz stosuje
wszelkie wynalazki oblężnicze, przydomek Poliorketes Oblegający Miasta od Rodyjczyków, przyjął go jak
imię]
! 306 Antygon wobec zniknięcia dynastii Argeadów przyjmuje tytuł basileusa [dziedzic Aleksandra, chce
władać całością]. 305/4 to samo robi Ptolemeusz, ale bez pragnienia do całości [państwo w Egipcie i aneksje
sąsiadów wystarczają mu]. Niedługo potem przyjmują tytuły Kassander, Lizymach i Seleukos. Rok królów
narodziny niezależnych państw.
! chęć ostatecznego rozstrzygnięcia wojny z Antygonem, koalicja zbiera olbrzymią armię i staje naprzeciw
Antygona pod Ipsos, we Frygii (301). Osobiście są obecni Kassander, Seleukos, Lizymach. Antygon ginie,
większośc jego ziem w Anatolii idzie do Lizymacha. Seleukos dostaje Syrię, ale bez południa [tam siedzi [ Pobierz całość w formacie PDF ]