[ Pobierz całość w formacie PDF ]
kochanką reżysera filmowego a jednocześnie jednego z członków władz komunistycznych,
niejakiego Changa. Poślubiła aktora i krytyka Tang Na, potem zaś zamieszkała z żonatym
dyrektorem dużego teatru, Zhang Minem. Tang był tak zrozpaczony, że usiłował odebrać
sobie życie, połykając potężną dawkę pastylek nasennych. Na szczęście kierownik hotelu, w
którym się zatrzymał, wkroczył w porę i uratował młodzieńca. Jiang nie przejęła się tym
wcale. Nadal budowała swą karierę wdając się w liczne romanse. Jiang Qing była kobietą
rozwiązłą twierdziła żona jednego z rewolucyjnych przywódców w Yanan. Jiang udała się
w tamte strony w towarzystwie kolejnego eks-męża, Davida Yu. Wydawało się, że po prostu
nie jest w stanie żyć bez mężczyzny .
W tym czasie miała jakoby romans z aktorem o nazwisku Wang. Korzystali z biura jej
męża jako stałego miejsca miłosnych schadzek. Właśnie w Yanan Jiang spotkała Mao.
*
Błękitne Jabłko
*
azurowa Rzeka
*
zgniłe jabłko
Od chwili gdy przybyła do miasta, plotki nie milkły ani na moment. Mao zauważył ją od
razu i ofiarował jej bilet do instytutu marksizmu-leninizmu, gdzie miał wygłosić wykład.
Siedziała w pierwszym rzędzie i zwróciła na siebie uwagę mówcy, zadając kilka pytań. Po
jakimś czasie Mao przybył do teatru, by obejrzeć ją na scenie. Oklaskiwał jej występ tak
gorąco, że He Zizhen zrobiła mu kolejną scenę zazdrości. Doszło do gwałtownej kłótni.
Dla Mao Jiang była po prostu kolejną apetyczną ślicznotką. Ona jednak wiedziała, czego
chce, i postanowiła zdobyć to za wszelką cenę. Rozwiodła się z Tang Na i porzuciła dwójkę
dzieci po to tylko, by być u boku Przewodniczącego. Seks pociąga nas na początku, tym
jednak, co zainteresowanie podtrzymuje, jest władza wyjaśniała pózniej.
Gdy Jiang zaszła w ciążę, Mao zażądał od He rozwodu. Jednakże w ówczesnych Chinach
nie była to bynajmniej sprawa prywatna. Trzeba było uzyskać zgodę kierownictwa partii.
Czołowi przywódcy komunistyczni nie mogli naturalnie przejść do porządku dziennego nad
barwną przeszłością wybranki. Odmówiono Mao zgody na rozwód i ponowne małżeństwo.
Członkowie Komitetu Centralnego nie posiadali się ze zdumienia: He Zizhen zawsze była ci
dobrą towarzyszką. Jest godną zaufania i wierną komunistką. Dowiodła swej prawdziwej
wartości w walce i w pracy. Czemu nie możesz już dłużej żyć z taką jak ona kobietą?
Mao odrzekł zwięzle: Szanuję i poważam towarzyszkę He. Nie powinniśmy jednak
myśleć w przestarzały, feudalny sposób. Rozwód nie powinien być uważany za zagrożenie dla
pozycji i reputacji kobiety. Bez Jiang Qing nie jestem w stanie kontynuować rewolucji.
Wyrzeczenia i trudy Wielkiego Marszu zachwiały równowagę psychiczną He, a
porzucenie przez męża stało się kroplą przepełniającą czarę goryczy. Ostatecznie
Przewodniczącemu udało się w 1939 roku uzyskać rozwód. Wielu sądziło, że postąpił podle,
opuszczając dobrą towarzyszkę. Rozwód przypłacił odejściem wielu stronników. Lily Wu
utraciła łaski kochanka i została odesłana do Sichuanu.
He wysłano do Moskwy na leczenie psychiatryczne, lecz nie udało się doprowadzić do
poprawy jej stanu zdrowia. Resztę życia spędziła w wygodnej rezydencji w Szanghaju
opłacanej przez komunistyczny rząd, lecz nigdy już nie powróciła do równowagi psychicznej.
W 1961 roku Mao otrzymał list od He i postanowił zobaczyć się z nią. Przywieziono
kobietę do jego willi w Lushun, starą i siwą. Najwyrazniej cieszyło ją spotkanie z Mao, lecz
nie była w stanie rozsądnie odpowiadać na pytania. Po jej odjezdzie Mao popadł w głęboką
depresję.
Warunkiem małżeństwa z Jiang Qing było wysłanie narzeczonej do szkoły partyjnej.
Kierownikiem placówki był niejaki Kang Sheng. Choć był prawą ręką Mao, Jiang miała z
nim romans podczas czteromiesięcznego pobytu w szkole.
Jiang i Mao pobrali się w 1939 roku. Nie zawracano sobie głowy weselnymi obrzędami
ani zawarciem legalnego związku. Wystarczyło zwykłe oświadczenie stron.
Złośliwe plotki nie cichły i Jiang zmuszona była usunąć się w cień. Stała się z pozoru
przykładną połowicą komunisty, lecz wciąż usiłowała forsować swoją wolę. Jej narzędziem
był seks. Opowiadała wszystkim, że Mao jest wspaniałym kochankiem. Całe najbliższe
otoczenie musiało wiedzieć, że kochali się ostatniej nocy.
Mao nie był jednak człowiekiem, który mógłby zadowolić się jedną kobietą, więc
począwszy od 1949 roku małżonkowie zaczęli oddalać się od siebie. W marcu
przewodniczący wysłał Jiang do Moskwy, a sam udał się na Pachnące Wzgórza w
towarzystwie aktorki zwanej Ju Shan, skądinąd siostry Davida Ju, byłego męża Jiang. David
uważał, że Jiang nie nadaje się na żonę człowieka, który w tym czasie był już nieomal nowym
cesarzem Chin. Sądził, że jego siostra jest bardziej kulturalna i przewyższa małżonkę
Przewodniczącego pod każdym względem. Jednakże usłużny braciszek zle ocenił sytuację.
Mao zawsze uwielbiał proste, wiejskie dziewczyny i po sześciu miesiącach znudził się uczoną
Shan. W listopadzie zaś do kraju powróciła Jiang i zajęła należne jej miejsce u boku męża.
W tym samym roku u sześćdziesięcioletniego Mao wykryto anomalie w budowie
genitaliów. Stwierdzono także, że jego prostata jest nadzwyczaj mała i miękka. Lekarz był
przekonany, że Przewodniczący jest bezpłodny. Jego trzy żony urodziły wprawdzie gromadkę
dzieci, lecz najmłodsze z nich miało obecnie już piętnaście lat. Sądzono więc, że Mao utracił
zdolności rozrodcze po czterdziestym piątym roku życia. Gdy poinformowano go o tym, rzekł
ponuro: A więc jestem teraz eunuchem, tak? . Wydawał się głęboko poruszony. Lekarz
musiał tłumaczyć mu, że eunuchom na cesarskim dworze usuwano jądra lub całe genitalia.
Jak się okazało, Mao nie miał zielonego pojęcia o budowie i funkcjonowaniu układu
rozrodczego. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl rafalstec.xlx.pl
kochanką reżysera filmowego a jednocześnie jednego z członków władz komunistycznych,
niejakiego Changa. Poślubiła aktora i krytyka Tang Na, potem zaś zamieszkała z żonatym
dyrektorem dużego teatru, Zhang Minem. Tang był tak zrozpaczony, że usiłował odebrać
sobie życie, połykając potężną dawkę pastylek nasennych. Na szczęście kierownik hotelu, w
którym się zatrzymał, wkroczył w porę i uratował młodzieńca. Jiang nie przejęła się tym
wcale. Nadal budowała swą karierę wdając się w liczne romanse. Jiang Qing była kobietą
rozwiązłą twierdziła żona jednego z rewolucyjnych przywódców w Yanan. Jiang udała się
w tamte strony w towarzystwie kolejnego eks-męża, Davida Yu. Wydawało się, że po prostu
nie jest w stanie żyć bez mężczyzny .
W tym czasie miała jakoby romans z aktorem o nazwisku Wang. Korzystali z biura jej
męża jako stałego miejsca miłosnych schadzek. Właśnie w Yanan Jiang spotkała Mao.
*
Błękitne Jabłko
*
azurowa Rzeka
*
zgniłe jabłko
Od chwili gdy przybyła do miasta, plotki nie milkły ani na moment. Mao zauważył ją od
razu i ofiarował jej bilet do instytutu marksizmu-leninizmu, gdzie miał wygłosić wykład.
Siedziała w pierwszym rzędzie i zwróciła na siebie uwagę mówcy, zadając kilka pytań. Po
jakimś czasie Mao przybył do teatru, by obejrzeć ją na scenie. Oklaskiwał jej występ tak
gorąco, że He Zizhen zrobiła mu kolejną scenę zazdrości. Doszło do gwałtownej kłótni.
Dla Mao Jiang była po prostu kolejną apetyczną ślicznotką. Ona jednak wiedziała, czego
chce, i postanowiła zdobyć to za wszelką cenę. Rozwiodła się z Tang Na i porzuciła dwójkę
dzieci po to tylko, by być u boku Przewodniczącego. Seks pociąga nas na początku, tym
jednak, co zainteresowanie podtrzymuje, jest władza wyjaśniała pózniej.
Gdy Jiang zaszła w ciążę, Mao zażądał od He rozwodu. Jednakże w ówczesnych Chinach
nie była to bynajmniej sprawa prywatna. Trzeba było uzyskać zgodę kierownictwa partii.
Czołowi przywódcy komunistyczni nie mogli naturalnie przejść do porządku dziennego nad
barwną przeszłością wybranki. Odmówiono Mao zgody na rozwód i ponowne małżeństwo.
Członkowie Komitetu Centralnego nie posiadali się ze zdumienia: He Zizhen zawsze była ci
dobrą towarzyszką. Jest godną zaufania i wierną komunistką. Dowiodła swej prawdziwej
wartości w walce i w pracy. Czemu nie możesz już dłużej żyć z taką jak ona kobietą?
Mao odrzekł zwięzle: Szanuję i poważam towarzyszkę He. Nie powinniśmy jednak
myśleć w przestarzały, feudalny sposób. Rozwód nie powinien być uważany za zagrożenie dla
pozycji i reputacji kobiety. Bez Jiang Qing nie jestem w stanie kontynuować rewolucji.
Wyrzeczenia i trudy Wielkiego Marszu zachwiały równowagę psychiczną He, a
porzucenie przez męża stało się kroplą przepełniającą czarę goryczy. Ostatecznie
Przewodniczącemu udało się w 1939 roku uzyskać rozwód. Wielu sądziło, że postąpił podle,
opuszczając dobrą towarzyszkę. Rozwód przypłacił odejściem wielu stronników. Lily Wu
utraciła łaski kochanka i została odesłana do Sichuanu.
He wysłano do Moskwy na leczenie psychiatryczne, lecz nie udało się doprowadzić do
poprawy jej stanu zdrowia. Resztę życia spędziła w wygodnej rezydencji w Szanghaju
opłacanej przez komunistyczny rząd, lecz nigdy już nie powróciła do równowagi psychicznej.
W 1961 roku Mao otrzymał list od He i postanowił zobaczyć się z nią. Przywieziono
kobietę do jego willi w Lushun, starą i siwą. Najwyrazniej cieszyło ją spotkanie z Mao, lecz
nie była w stanie rozsądnie odpowiadać na pytania. Po jej odjezdzie Mao popadł w głęboką
depresję.
Warunkiem małżeństwa z Jiang Qing było wysłanie narzeczonej do szkoły partyjnej.
Kierownikiem placówki był niejaki Kang Sheng. Choć był prawą ręką Mao, Jiang miała z
nim romans podczas czteromiesięcznego pobytu w szkole.
Jiang i Mao pobrali się w 1939 roku. Nie zawracano sobie głowy weselnymi obrzędami
ani zawarciem legalnego związku. Wystarczyło zwykłe oświadczenie stron.
Złośliwe plotki nie cichły i Jiang zmuszona była usunąć się w cień. Stała się z pozoru
przykładną połowicą komunisty, lecz wciąż usiłowała forsować swoją wolę. Jej narzędziem
był seks. Opowiadała wszystkim, że Mao jest wspaniałym kochankiem. Całe najbliższe
otoczenie musiało wiedzieć, że kochali się ostatniej nocy.
Mao nie był jednak człowiekiem, który mógłby zadowolić się jedną kobietą, więc
począwszy od 1949 roku małżonkowie zaczęli oddalać się od siebie. W marcu
przewodniczący wysłał Jiang do Moskwy, a sam udał się na Pachnące Wzgórza w
towarzystwie aktorki zwanej Ju Shan, skądinąd siostry Davida Ju, byłego męża Jiang. David
uważał, że Jiang nie nadaje się na żonę człowieka, który w tym czasie był już nieomal nowym
cesarzem Chin. Sądził, że jego siostra jest bardziej kulturalna i przewyższa małżonkę
Przewodniczącego pod każdym względem. Jednakże usłużny braciszek zle ocenił sytuację.
Mao zawsze uwielbiał proste, wiejskie dziewczyny i po sześciu miesiącach znudził się uczoną
Shan. W listopadzie zaś do kraju powróciła Jiang i zajęła należne jej miejsce u boku męża.
W tym samym roku u sześćdziesięcioletniego Mao wykryto anomalie w budowie
genitaliów. Stwierdzono także, że jego prostata jest nadzwyczaj mała i miękka. Lekarz był
przekonany, że Przewodniczący jest bezpłodny. Jego trzy żony urodziły wprawdzie gromadkę
dzieci, lecz najmłodsze z nich miało obecnie już piętnaście lat. Sądzono więc, że Mao utracił
zdolności rozrodcze po czterdziestym piątym roku życia. Gdy poinformowano go o tym, rzekł
ponuro: A więc jestem teraz eunuchem, tak? . Wydawał się głęboko poruszony. Lekarz
musiał tłumaczyć mu, że eunuchom na cesarskim dworze usuwano jądra lub całe genitalia.
Jak się okazało, Mao nie miał zielonego pojęcia o budowie i funkcjonowaniu układu
rozrodczego. [ Pobierz całość w formacie PDF ]